به نام یگانه خالق هستی بخش

(باران که می بارد ،تازه یادم می آید که چترم را بر نداشته ام،می دوم تا ته باران وخیسی ام را می خندم.باران که می باردآسمان از پرنده تهی می شود، باران که ....

درست مثل دو چشم تو مست و هشیارم

به چشم های خمارت قسم که تب دارم

شبیه پنجره های نشسته در باران

غم تو دارم و از بغض و گریه سرشارم

کسی کجاست ببیند چگونه می شکنم

کسی کجاست ببیند چگونه می بارم .

عزیز من که چو گیسوی تو پریشانم -

عزیز من که به هجران تو گرفتارم -

اجازه هست بگویم که عاشقت هستم

اچازه هست بگویم که دوستت دارم

دکتر محمود اکرامی بزرگ شاعرهمدیارمان و سراینده زیبا مصرع  یاعلی گفتیم و عشق آغاز شد...)